Page 27 -
P. 27

ิ
                         ื
                                       ์
                                                                 ิ
                                                       ิ
                                    ิ
            โครงการหนังสออเล็กทรอนกสด้านการเกษตร เฉลมพระเกียรตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
               บซึ่จั จัะเป็นการปรับฐานเศรษฐกจัของประเทศใหก้าวิไปสู่ฐานเศรษฐกิจัใหม่ อันจัะเป็นการ
                   ี
                 ี
                                                        ้
                  ี
                                           ิ
                                         �
               สอดรับกับแนวิทางการพัฒนาทียั�งย่นทั�งของประเทศแลัะของโลักตามมา
                     4. การท่องเท�ยวิแลัะเศรษฐกิจัสร้างสรรค์  สาขาการท่องเท�ยวิหรออุตสาหกรรม
                                 ี
                                                                             ่
                                                                        ี
                                       ่
                                    ั
                                               ิ
                 ่
                                 �
                                                                        ิ
                     ี
               ทองเท�ยวิ มีบทบาททสำคญตอเศรษฐกจัของประเทศในหลัากหลัายมิต เนองจัากประเทศไทย
                                                                          �
                                                                          ่
                                 ี
                                                        ิ
               มีควิามอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติแลัะส�งแวิดลั้อม รวิมถึึงมีควิามหลัากหลัายของ
               ระบบนิเวิศแลัะวิัฒนธรรม ทำให้เป็นจัุดหมายดึงดูดใหผ่คนในทวิทุกมุมโลักเข้ามาพักผ่่อน
                                                             ้
                                                                    �
                                                                    ั
                                                              ้
                                                              ู
                                                                          ี
                                                                     ี
                                                                                    ี
                                                                                   ้
                                                                     �
                                          ี
                                    ์
                                                                   ั
                                                         ี
                        ู
               แลัะเรียนรประสบการณจัากเท�ยวิชมแหลั่งท่องเท�ยวิต่างๆ ท�งน ในป 2562 ไดมจัำนวิน
                        ้
               นักท่องเที�ยวิจัากต่างประเทศที�เข้ามาทองเที�ยวิในประเทศไทยถึึงประมาณ 40 ลัานคน ทำให ้
                                               ่
                                                                                ้
                                  ี
               อุตสาหกรรมการท่องเท�ยวิเป็นแหลั่งท�งการจั้างงานแลัะแหลั่งรายได้ท�เป็นเงินตราต่างประเทศ
                                              ั
                                                                       ี
                                                                              ี
                             ู
               อีกท�ง ได้สร้างมลัค่าในรูปของผ่ลัิตภูัณฑ์์มวิลัรวิมในประเทศจัากการท่องเท�ยวิถึึงประมาณ
                   ั
                                      ่
                                   ี
                                ่
               3 ลั้านลั้านบาท หรอมสัดสวินประมาณ ร้อยลัะ 18 ของ GDP ท�งประเทศ [14] ในอดีต
                                                                      ั
                                                      ่
                                                      ุ
                                                               ิ
                                                    ้
                                          ี
               ที�ผ่่านมาอุตสาหกรรมการท่องเท�ยวิของไทยไดมงเน้นการเพ�มจัำนวินนักท่องเท�ยวิให้ไดจัำนวิน
                                                                                    ้
                                                                              ี
               มาก เพ่�อหวิังให้ได้เงินตราจัากต่างประเทศ โดยไม่ได้ตระหนักถึึงขีดควิามสามารถึในการรองรับ
                                                ี
                               ี
               จัำนวินนักท่องเท�ยวิของแหลั่งท่องเท�ยวิ  ทำให้ได้ผ่ลักระทบต่อควิามเส่�อมโทรมของ
                                                                                  ี
                                                            ่
               ทรัพยากรธรรมชาติ สังคม แลัะส�งแวิดลั้อมตามมา เน�องจัากอุตสาหกรรมท่องเท�ยวิผู่กโยง
                                           ิ
                                                                                      ้
               กับควิามผ่ันแปรต่างๆ ตามบริบทของสภูาพแวิดลั้อมภูายนอกอย่างมาก ดังจัะเห็นไดจัาก
                                                          ั
                                                          �
               การแพร่ระบาดระบาดโควิิด-19 ท�เกิดข�นในวิงกวิ้างไปทวิโลักนับแต่ปลัายป พ.ศ. 2562 เป็นต้นมา
                                                                         ี
                                              ึ
                                          ี
                                             ่
               ได้เป็นปจัจััยทดสอบให้เห็นวิ่าหากไมวิางรากฐานการพัฒนาท่องเที�ยวิในมิตด้านควิามม�นคง
                                                                                      ั
                      ั
                                                                             ิ
               ย�งยนแลั้วิ ควิามผ่ันแปรท�เกิดขึ�นจัากภูายนอก ย่อมจัะส่งผ่ลักระทบต่อเศรษฐกิจัแลัะ
                   ่
                 ั
                                      ี
                     ่
                 ่
               หวิงโซึ่อุปทานของอุตสาหกรรมการท่องเที�ยวิทั�งทางตรงแลัะทางอ้อม นำไปสู่การหดตัวิของ
               มลัค่าผ่ลัิตภูัณฑ์์มวิลัรวิม (GDP) จัากสาขาการท่องเที�ยวิของประเทศตามมา
                 ู
                                                            ิ
                                                                 ่
                     การพัฒนาสาขาการท่องเท�ยวิบนฐานเศรษฐกจัใหม พร้อมๆ กับการสร้างใช้พลััง
                                            ี
                 ี
                                                                             ้
                                                                                        ี
               ท�เรียกวิ่า Soft Power ในรูปแบบต่างๆ มาเพ�มคุณค่าแลัะสร้างประสบการณ์ใหกับนักท่องเท�ยวิ
                                                   ิ
                 ั
               ท�งจัากต่างประเทศแลัะในประเทศ นับวิ่าเป็นโอกาสของไทย เพราะจัะเป็นการนำทุนธรรมชาต ิ
                                                                                      ์
               แลัะทุนควิามหลัากหลัายทางวิัฒนธรรมมาแปลังเป็นนวิัตกรรมบนควิามคิดสร้างสรรค เช่น
               การสร้างประสบการณ์ใหม่ของการท่องเที�ยวิเชิงอาหารไทย  การท่องเที�ยวิเชิงสุขภูาพ
               ที�เช่�อมโยงกับแพทย์แผ่นไทย การท่องเที�ยวิเชิงศลัปวิัฒนธรรม การท่องเที�ยวิเชิงเกษตร หร่อ
                                                       ิ
                                                                            ิ
               การท่องเที�ยวิเชิงกีฬา (เช่น มวิยไทย) ซึ่ึ�งเป็นการบูรณาการทั�งศาสตร์แลัะศลัป์เข้าด้วิยกันไป
                                                               ี
                                                                 ี
               พร้อมๆ  กับการจััดมาตรฐานธุรกิจัแลัะการให้บริการท�เก�ยวิข้องให้ได้มาตรฐานสูงข�น
                                                                                         ึ
                                                                                         ่
                                                    ู
                                                     ิ
               ทังมาตรฐานของไทยแลัะของโลัก การฟ่้�นฟ่ศลัปะแลัะวิัฒนธรรมท้องถึ�น การพัฒนาแหลัง
                 �
                                                                          ิ
                                                                                              11
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32