Page 14 -
P. 14
ั
ุ
ื
ิ
ิ
ิ
์
ิ
โครงการหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรตสมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
ศิษย์คนอ่�นๆ เพราะในขณะท�คนอ่�นจะกราบเคารพคุณตาเม่�อพบกัน (ส่วินหน่�งเพราะศิษย์เหลั่าน�น
ี
ั
ู
ู
่
ู
้
ุ
ั
ั
่
่
ั
ั
�
พักอาศัยอยบ้านคุณตาอยแลัวิ) แต่อาอทิศน�น ทุกคร�งที�มาบ้านคุณตาจะก้มกราบก่อนเข้าประตรวิหน�งคร�ง
�
�
ั
ู
ั
ั
ิ
�
ี
ี
�
ู
้
่
่
ิ
ี
่
้
�
้
(ปกตประตรวิบ้านบาตรจะเปดีตอนรบผท�มาเยยมเยอนเสมอ) แลัะกราบกอนขนบนไดีบานอกครงหนง
ั
่
ั
ี
�
ี
ต่อจากน�นจงเข้าไปกราบคุณตา ถุอเป็นการกราบครั�งท�สาม อาอุทิศจะทำอย่างนทุกคร�งเลัยพ�จำภาพไดี ้
่
ั
ี
่
ตดีตาจนถุ่งเดีี�ยวินี�”
ิ
ั
เป็นท�ประจักษ์แก่ศิษย์ท�งหลัายวิ่า ท่านครูรักแลัะเมตตาศิษย์ประหน่�งคนในครอบครัวิ ศิษย์ของ
ี
่
ท่านครต่างก็ให้ควิามเคารพนับถุอภรรยาแลัะบุคคลัในครอบครวิของท่านตามลัำดีับอาวิุโส เป็นควิาม
ั
ู
้
์
อบอุ่นทีศิษยทุกรุ่นทุกวิัยไดีรับแลัะนับถุ่อกันเสม่อนญาตส่บต่อมาจนถุ่งปัจจบัน
ิ
ุ
�
ุ
่
่
�
ศาสตราจารย์ ดีร.อทิศ นาคสวิัสดีมักถุ่ายทอดีเร�องราวิใหศิษยานศิษย์จดีจำ แลัะรำลักถุงท่านครู
ิ
้
ุ
่
่
่
้
ุ
ิ
์
้
ดีวิยควิามเคารพยิ�ง แม้ผมแลัะศิษยรนหลัังๆ ไม่เคยพบท่านครูเลัย แต่ในหวิงคดีแลัะจิตสำนกของทุกคนนั�น
่
ี
ิ
ิ
ู
้
�
ู
ท่านครูเป็นครผ้ย�งใหญท�ควิรแก่การเคารพบูชาแลัะเทดีไวิ้ในทสูง ท�งควิรตอบแทนพระคุณท่านดีวิย
ั
ี
่
ี
ุ
�
ี
การเป็นนักดีนตรที�ดีีมคุณธิรรม มีควิามองอาจที�จะแสดีงดีนตรีแลัะขับร้องเพลังไทยให้ดีีทีสดี ชวิยกัน
ู
่
ี
ผดีุงรักษาแลัะสบสานดีนตรีไทยให้ดีำรงคงอย่คูชาติไทย เป็นวิัฒนธิรรมท�สูงส่งแลัะงดีงามควิรแก่ควิาม
่
ี
ั
�
ู
่
ิ
ภาคภมิใจ แลัะถุอเป็นเกียรตทุกคร�งทมีโอกาสแสดีงดีนตรีแลัะขับร้องเพลังไทย เพราะมิใชทุกคนจะ
่
กระทำไดี้
ุ
ศาสตราจารย์ ดีร.อทิศ นาคสวิัสดีิ�ไดีย�ำเต่อนศิษยานศิษย์เสมอวิ่า อย่าให้ผู้ใดีมาดีถุูกดีนตรี
ุ
ู
้
ี
ู
ไทยไดี้ เหลั่านักดีนตรีไทยต้องรักสามัคคกัน แลัะสนับสนุนเก่�อกลักันในสิ�งอันสมควิร หากนักดีนตรี
ไทยไมรักกันแลัวิ ต่อไปถุ้ามผู้ใดีมากลั่าวิดีูหมิ�นหร่อดีูแคลันดีนตรีไทยแลัวินักดีนตรีไทยจะแก้คำกลั่าวิ
่
้
ี
้
ร้ายนั�นไดี้อย่างไร เราต้องไม่กระทำการใดีๆ ที�ทำลัายดีนตรีไทยเสียเอง เราโชคดีีทีมีครูดีนตรีไทยนับ
�
แต่อดีีตที�ควิรแก่การเคารพกราบไหวิ้อยู่ เราจ่งควิรส่บสานดีวิยการไม่กระทำการใดีๆ ให้เส่�อมเสียแก ่
้
ท่าน โดียเฉพาะผู้เป็นครูสอนดีนตรีไทยแลัะขับร้อง รวิมทั�งครูโขน ลัะคร แลัะการลัะเลั่นอันเป็นศลัปะ
ิ
่
ที�งดีงามของไทย ต้องดีำรงตนให้มี “ควิามเป็นครู” ทั�งชีวิิตแลัะจิตใจใหผู้อ่�นประจักษ์ สวินบรรดีาศิษย ์
้
็
์
ทั�งหลัายกพ่งให้ควิามเคารพครู แลัะประพฤติตนเป็นศิษยที�ดีี
่
ศาสตราจารย์ ดีร.อทิศ นาคสวิัสดี�ไดียนยันอย่างแข็งขันวิ่า “ท่านครูหลัวิงประดีิษฐไพเราะเป็น
้
ิ
ุ
ี
ู
ี
ิ
่
์
ครูอย่างเต็มเป�ยม ศิษย์ของท่านครจงเคารพท่านอย่างย�ง แลัะประพฤติตนเป็นศิษยท�ดีี เป็นนักดีนตรท � ี
ี
เป็น “คนดีี มีฝีมอ” ดีังทท่านครูปลัูกฝีัง ท่านครอัจฉริยะมาก ไดี้พัฒนาดีนตรีไทยดีวิยรูปแบบแลัะแนวิทาง
่
ู
ี
้
ี
�
่
ู
�
ทีน่าท่�ง น่าศ่กษา ท่านเปิดีใจกวิ้างแลัะให้เกียรติแกผู้อ่�น จ่งเป็นที�ยอมรับนับถุ่อของครทุกสำนัก แม้แต ่
่
ู
์
เจ้านายชั�นผู้ใหญก็ให้ควิามเมตตาแลัะยกย่องท่าน ดีังนั�น เราผู้เป็นศิษยจ่งควิรภาคภมิใจแลัะส่บสาน
้
ิ
ปณธิานของท่านครูให้สมกับที�ไดีช่�อวิ่าเป็นศิษย์ของท่าน”
12 ศรทอง พุทธศักราช 2564
ั
ุ
