Page 25 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

1

บทที่ 1

บทน ำ

1.1 ควำมส ำคัญของปัญหำ

กัญชาเป็นพืชทางเศรษฐกิจและเป็นประโยชน์ทางการแพทย์มากมาย เช่น ใช้เป็นยาในการลด

อาการปวด อาการเจ็บต่าง ๆ ลดอาการคลื่นไส้อาเจียน ท าให้อยากอาหาร ยับยั้งการกระจายตัวของ

เซลล์มะเร็ง ลดอาการอักเสบ ลดอาการเกร็ง ชักกระตุกของกล้ามเนื้อ ลดอาการลมชัก ช่วยให้หลับง่าย

เนื่องจากกัญชามีองค์ประกอบที่ออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท สารที่พบในต้นกัญชา ได้แก่ เตตระไฮโดรแคนนา-

บินอล (THC) ซึ่งเป็นสารประกอบหนึ่งจาก 483 ชนิด และยังมีสารอื่นที่พบในกัญชาคือแคนนาบินอยด์อีก

อย่างน้อย 84 ชนิด เช่น แคนนาบิไดออล (CBD) แคนนาบินอล (CBN) เตตระไฮโดรแคนนาบิวาริน

(THCV) และแคนนาบิเจอรอล โดยมีรูปแบบการบริโภคทั้งแบบแห้งและน้ ามัน นอกจากนี้มนุษย์ยังใช้

กัญชาเพื่อความบันเทิง เนื่องจากท าให้ผู้เสพมีภาวะเคลิ้มสุข ความผ่อนคลาย และความอยากอาหาร

เพิ่มขึ้น กัญชายังสร้างผลกระทบในทางลบต่อผู้เสพ เช่น ความจ าระยะสั้นลดลง ปากแห้ง ทักษะการ

เคลื่อนไหวบกพร่อง ตาแดง และรู้สึกหวาดระแวงหรือวิตกกังวล

กฎหมายการปลูก การครอบครอง และการจ าหน่าย กัญชามีความแตกต่างกันทั่วโลก บาง

ประเทศ เช่น แคนาดา บางรัฐของสหรัฐอเมริกา อุรุกวัย กัญชาสามารถใช้ทางการแพทย์และเพื่อความ

บันเทิงได้อย่างถูกกฎหมาย บางประเทศสามารถใช้เพื่อการแพทย์เท่านั้น เช่น เดนมาร์ก ออสเตรเลีย และ

เยอรมัน ในขณะที่หลายประเทศอย่างเช่น ประเทศไทยไม่อนุญาตให้ปลูกกัญชาได้อย่างเสรี โดยนโยบาย

การครอบครอง จ าหน่ายและปลูกกัญชาของประเทศต่าง ๆ ต้องอยู่ภายใต้อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วย

ยาเสพติดให้โทษ (1961) (Single Convention on Narcotic Drugs) อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วย

วัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท (1971) (Convention on Psychotropic Substances) และ

อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการต่อต้านการลักลอบค้ายาเสพติดและวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท

(1988) (Convention against Illicit Traffic in Narcotic Drugs and Psychotropic Substances)