Page 178 -

โครงการรวบรวมและจัดทําเอกสารวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

วารสารมนุษยศาสตร์ ปีที่ 21 ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน 2557) 167

1. ความส าคัญของปัญหาการวิจัย
ภาษาที่ใช้ในการเขียนนิตยสารและหนังสือพิมพ์มวยไทยนั้นมีลักษณะ

และโครงสร้างพิเศษหลายประการ อาทิ การใช้ถ้อยค าหรือประโยคที่มีความหมาย
ต่างไปจากความหมายเดิม ซึ่งลักษณะและโครงสร้างพิเศษดังกล่าวจะสื่อ
ความหมายได้ไม่ดีเท่าที่ควรเพราะผู้อ่านไม่เข้าใจความหมายของประโยค (ณัฏฐิการ์
แสงค า, 2538: 1) ดังบทบรรยายใต้ภาพข่าวในหนังสือพิมพ์มวยสยามรายวัน ฉบับที่
ั
5648 ของวันที่ 7 มีนาคม 2552 กล่าวว่า “...เพชรบูญชูปล ้ำฟดรัดตีกะซวกเข่ำได้
ดีกว่ำ ชนิดเข้ำในทีไรจอมทองดิ้นไม่หลุด ออกอำวุธไม่ถนัด..” โดยมีภาพประกอบ
่
่
คือ นักมวยฝายแดงก าลังใช้มือทั้งสองข้างรั้งนักมวยฝายน ้าเงินเข้ามาและยกเข่า
่
ของตนไปที่บริเวณท้องของฝายน ้าเงิน หากพิจารณาเพียงค าบรรยายภายใต้ภาพ
ข่าวข้างต้น ผู้อ่านอาจเข้าใจผิดได้ว่าโครงสร้างของประโยคนี้ ประกอบด้วย
ประธาน “เพชรบุญชู” ตามด้วยกริยาหลายตัวเรียงกันและตามด้วยค านามเข่าใน
ั
ต าแหน่งกรรม และตีความหมายว่าเพชรบุญชู กระท ากริยาปล ้า ฟด รัด ตี กะซวก
ั
ไปที่เข่าของคู่ต่อสู้ โดยที่เข่าของคู่ต่อสู้ ถูกปล ้า ถูกฟด ถูกรัด ถูกตี และถูกกะซวก
แต่การตีความหมายดังกล่าวไม่เป็นที่ยอมรับในหมู่เจ้าของภาษา

ความหมายที่ถูกต้องของประโยคข้างต้น คือ นักมวย เพชรบุญชู ท ากริยา
ั
ปล ้าอย่างหนึ่ง ฟดอย่างหนึ่ง รัดอย่างหนึ่ง ตีอย่างหนึ่งและกะซวกอย่างหนึ่งต่อคู่
ต่อสู้ โดยใช้เข่ากระท ากริยากะซวกและตีคู่ต่อสู้ ดังนั้นค านามเข่าในประโยคนี้จึง
ไม่ได้ท าหน้าที่เป็นกรรมของกริยาใด แต่เป็นอวัยวะที่นักมวยใช้เป็นอาวุธหลักเพื่อ

ปะทะคู่ต่อสู้ เช่นเดียวกับอวัยวะหมัด เท้า ศอก

ตัวอย่างประโยคมวยไทยข้างต้น ยังสอดคล้องกับค ากล่าวของชาญชัย
เพชรวิหาร ฉายา “ปะหินกอง” ผู้บรรยายกีฬามวยไทยรายการศึกเจ้ามวยไทย
นายขนมต้ม ศึกส าโรงและศึกมวยไทยมรดกโลก (ทักษิณา ณ ตะกั่วทุ่ง, 2541: 200)
ซึ่งอธิบายว่า “กำรเลือกใช้ค ำในกำรพำกย์มวยไทยมีลักษณะที่แปลกไปจำกค ำที่ใช้

กันในชีวิตประจ ำวัน และเป็นภำษำเฉพำะกลุ่ม มักเป็นที่เข้ำใจในกลุ่มผู้ชมรำยกำร
มวยไทยและบุคคลที่อยู่ในแวดวงมวยไทยเท่ำนั้น”