Page 105 -
P. 105
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
บทที่ 3 พืชเศรษฐกิจที่สามารถนําไปพัฒนาสูํ Bioeconomy
ภาพที่ 3.6 การจัดการหํวงโซํอุปทาน (วรภัทร๑ สงวนไชยไผํวงศ๑, 2558)
นอกจากการจัดการหํวงโซํอุปทานหนํวยงานตําง ๆ ภายในองค๑กรแล๎วนั้น ยังมีการสร๎าง
ความสัมพันธ๑เชื่อมตํอกับองค๑กรอื่น ๆ อยํางมีประสิทธิภาพ เชํน ผู๎จัดหาวัตถุดิบ/สินค๎า (Suppliers)
บริษัทผู๎ผลิต (Manufactures) บริษัทผู๎จําหนําย (Distribution) รวมถึงลูกค๎าของบริษัท จึงเป็นการ
เชื่อมโยงกระบวนการดําเนินธุรกิจทุกขั้นตอนที่เกี่ยวข๎องด๎วยกันเป็นหํวงโซํหรือเครือขํายให๎เกิดการ
ประสานงานกันอยํางตํอเนื่อง
นอกจากการศึกษามูลคําทางการตลาด ปริมาณผลผลิต และพื้นที่เพาะปลูก ของพืชเศรษฐกิจ
6 ชนิดที่มีความสามารถในการจัดการทางด๎าน Bioeconomy ของประเทศไทยแล๎วนั้น เราควรศึกษา
เกี่ยวกับหํวงโซํอุปทานของพืชเศรษฐกิจแตํละชนิดวําสามารถนําไปใช๎ประโยชน๑และผลิตผลิตภัณฑ๑
อะไรได๎บ๎าง จัดเป็นผลิตภัณฑ๑ขั้นต๎น ขั้นกลาง หรือผลิตภัณฑ๑ขั้นสุดท๎าย เพื่อจะสามารถประเมินและ
จัดการปริมาณวัตถุดิบแตํละชนิดได๎อยํางถูกต๎องเหมาะสม และสามารถวางแผนการผลิตในอนาคตให๎
เพียงพอและเหมาะสมกับการนําไปใช๎ในระดับอุตสาหกรรม โดยในการศึกษานี้ได๎จัดทําแผนภูมิแสดง
ภาพรวมของหํวงโซํอุปทานพืชเศรษฐกิจทั้ง 6 ชนิด ตั้งแตํ ต๎นน้ํา กลางน้ํา และปลายน้ํา เพื่อให๎
สามารถมองเห็นภาพรวมของผลผลิตแตํละชนิดที่สามารถผลิตได๎
85
