Page 81 -
P. 81
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
มากเกินไป อันนี้เป็นวิธีช่วยไม่ให้เกิดความทุกข์ แต่ให้อยู่เป็นปกติ
สภาพจิตที่เป็นปกติดีนั่นแหละเรียกว่า เป็นความสุข จะเรียก
อย่างอื่นมันก็ไม่รู้จะเรียกอย่างไร เลยเรียกว่าเป็นความสุขเท่านั้นเอง
สุขก็ว่าจิตปกติไม่ขึ้นไม่ลง ไม่เอียงขวาไม่เอียงซ้าย ไม่มีอะไรมา
ผูกมัดจิตใจ มันเป็นอิสระเป็นไทแก่ตัว อย่างนั้นเรียกว่าปกติ
เวลาจิตเรามันปกติ มันไม่มีอะไร ไม่ยินดีไม่ยินร้าย ไม่มีอะไร
เกิดขึ้นในใจ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกระทบใจมันก็ไม่ดี เช่นว่าเกิดความ
เสียใจมันก็ไม่ได้ ดีใจมันก็ไม่ได้ ร้องไห้ก็ไม่ได้ หัวเราะก็ไม่ได้ มัน
แสดงอาการผิดปกติทางใจ ใจที่ปกติคือไม่มีอะไร อะไรมากระทบก็
เฉยได้ เฉยเพราะปัญญา ไม่ใช่เฉยเพราะไม่รู้ไม่เข้าใจ แต่เฉยด้วย
ปัญญารู้ว่าอะไรเกิดขึ้น อะไรตั้งอยู่ อะไรดับไป แล้วเราควรจะแก้ไข
สิ่งนั้นอย่างไร
อย่างนี้จิตใจก็สบาย ไม่ค่อยมีปัญหา ไม่สร้างความทุกข์ความ
เดือดร้อนใจ เพราะฉะนั้น ในการปฏิบัติจิตในชีวิตประจำวันของเราทุก
คน เราต้องอยู่ด้วยความระวัง ระวังนี้ภาษาธรรมะเรียกว่า สังวร หรือ
สังวะระ แปลว่า สำรวม การสำรวมนี้ถ้าจะพูดอีกอย่างว่า ระวัง คือ
80 ปั จ จุ บั น ข ณ ะ คื อ แ ส ง ส ว่ า ง
