Page 119 -
P. 119
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
ใจก็สวดไปใจก็มีสมาธิมีความสงบ แต่ว่าไม่ก้าวหน้าในด้านปัญญา
เพราะไปติดอยู่แต่เพียงความศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์มีเดช ของสิ่งนั้นไม่ได้
ก้าวไปสู่ขั้นปัญญาต่อไป จิตมันอยู่เพียงเท่านั้นเอง
เขาก็มีชื่อเสียงเป็นที่เคารพและปรากฏว่าพวกนี้นับถืองูด้วย เอา
งูตัวใหญ่ๆ มาเลี้ยงไว้ในโรงบูชาไฟ แล้วมันอุ่นในโรงนั้น งูชอบนอน
สบาย อาหารก็มีกิน พระพุทธเจ้าก็ไปพบกับชฎิลนั้น ครั้งแรกที่ชฎิล
พบพระองค์นั้นก็นึกชอบเหมือนกัน ชอบกิริยาท่าทาง ชอบความสง่า
ผ่าเผยสงบเสงี่ยม แต่ว่ามีความหยิ่งอยู่ในตัว คือนึกว่าสมณะองค์นี้ดู
เข้าทีเหมือนกัน แต่ว่าคงจะไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนอย่างเรา ว่าเสีย
อย่างนั้น เพราะว่าคนในสมัยนั้น ก็ฝันกันเรื่องพระอรหันต์นี้มาก
อยากจะเห็นพระอรหันต์ คำว่า อรหัตต์ อรหันต์ ไม่ใช่เป็นคำใหม่ แต่
ว่าเป็นสิ่งที่คนในอินเดียในสมัยนั้นอยากจะถึงอยู่เหมือนกัน จึงออกป่า
ปฏิบัติเพื่อจะให้ถึงธรรมะส่วนนี้ แล้วก็คงจะได้บ้างนิดหน่อย เช่น ใจ
มันสงบขึ้น
ก็นึกว่านี่แหละเป็นอรหันต์แล้ว นี่แหละคุณธรรมของพระ
อรหันต์ แต่ว่ายังไม่ถึงจุดสุดยอด ก็นึกว่าตัวนี่เป็น สำคัญผิดไป
เพราะฉะนั้น เมื่อเห็นพระพุทธเจ้า ก็สำคัญผิดไปว่าพระพุทธเจ้านี่เก่ง
118 ปั จ จุ บั น ข ณ ะ คื อ แ ส ง ส ว่ า ง
