Page 111 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

 การใช้คลอรีน โดยการเติมก๊าซคลอรีนหรือโซเดียมไฮโปคลอไรท์ลงในน้ํา ปริมาณที่ใช้ขึ้นอยู่กับ

ข้อกําหนดของการฆ่าเชื้อในน้ํา เพื่อให้การฆ่าเชื้อได้ผล ระยะเวลาการออกฤทธิ์ต้องไม่ต่ํากว่า 20
นาที ประสิทธิภาพของการใช้คลอรีนขึ้นอยู่กับค่า pH ของน้ําด่าง โดยเฉพาะน้ําที่ปนเปื้อนด้วย
สารอินทรีย์จะเกิดกลิ่นและรสที่ไม่พึงปรารถนา

 คลอรีนไดออกไซด์ คลอรีนไดออกไซด์เป็นสารฆ่าเชื้อที่ใช้แทนคลอรีนในงานต่างๆ เพิ่มขึ้น ไม่
พึ่งพาค่า pH ของน้ํา เนื่องจากคุณสมบัติทางเคมี สารตัวนี้ไม่ก่อให้เกิดผลพลอยได้เหมือนคลอรีน
เนื่องจาก half-life ที่ยาวกว่า จึงมีฤทธิ์ตกค้างในการฆ่าเชื้อในน้ําดีกว่า ทําลายแผ่น biofilm ใน
ระบบท่อและถังเก็บน้ําจึงช่วยกําจัดการแพร่เชื้อ Legionella

 การฆ่าเชื้อด้วยอุลตร้าไวโอเลต ในการฆ่าเชื้อด้วยอุลตร้าไวโอเลต จะใช้แสงอุลตร้าไวโอเลตคลื่น
สั้นส่องในน้ํา นับเป็นการฆ่าเชื้อโรคที่ได้ผลและไม่มีผลต่อคุณภาพของน้ํา

 การฆ่าเชื้อด้วย Silver Ion โดยการเติม Silver Ion ในน้ําที่ความเข้มข้น 0.05-0.1 มก./ลิตร สาร
Silver Ion ทําหน้าที่เป็นตัวฆ่าเชื้อโรค ปัจจุบันนี้เราใช้สารนี้เฉพาะในการฆ่าเชื้อน้ําดื่มในเรือ หรือ
น้ําดื่มในเขตที่เกิดภัยพิบัติเท่านั้น

 การกรองปลอดเชื้อ การกรองปลอดเชื้อจะจํากัดการใช้งานด้านเวชภัณฑ์เนื่องจากต้นทุนสูง
กรรมวิธีนี้ใช้เมมเบรนกรองพิเศษที่มีขนาดเล็กกว่า 0.5 ไมโครเมตร แผ่นเมมเบรนจะต้องมีการฆ่า
เชื้อตามกําหนดเวลา

2. อุปกรณ์ทําความสะอาดเครื่องแลกเปลี่ยนความร้อนด้วยลูกบอลล์ (Ball Cleaning System)

108