Page 139 -

ิ
ิ
ิ
์
ั
ุ
ื
ิ
โครงการพัฒนาหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรต สมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี

ี
้
10.1 กรณทผูทรงสิ้นสิทธิไลเบ้ยตำมมำตรำ 973(1)
่
ี
ี
่
่
่
่

ตามมาตรา 973 วรรคหนึง (1) หากผู้ทรงไม่นาตั๋วไปยืนให้ผู้จายภายในก าหนดเวลาตามมาตรา
่
่
้
่
913 (3) หรือ 913(4) จะมีผลให้ผู้ทรงจะสินสิทธิไล่เบี้ยเอากับผู้สลักหลัง ผู้สั่งจาย และคูสัญญาอืนทีต้อง
่
รับผิด เว้นแต่ผู้รับรอง ตามมาตรา 973 วรรคสอง เช่น ตัวอย่ำงท 10.1 วันที 5 สิงหาคม 2564 นายเปน
็
ี่
่
่
็
ต่อ ออกตั๋วแลกเงินสั่งให้นายนิยมจ่ายเงินให้กับนางสาวทิพย์ เมื่อได้เห็น ซึงเปนก าหนดเวลาตามมาตรา
913(3) ผู้ทรงสามารถนาตั๋วแลกเงินฉบับนีไปเรียกเก็บเงินได้ทันที แต่ไมสามารถเก็บตั๋วแลกเงินฉบับนี ้
้
่

่
ไว้เกิน 6 เดือนได้ตามมาตรา 944 ตามทีได้อธิบายไปในหัวข้อ 3.4.4 ดังนั้น นางสาวทิพย์ในฐานะผู้ทรง
้
ี

สามารถนาตั๋วแลกเงินฉบับนไปเรียกเก็บเงินได้ทันที แต่นางสาวทิพย์จะเก็บตั๋วไว้เกิน 6 เดือน แล้วค่อย
มายืนตั๋วไมได้ เพราะเปนบทบังคับตามมาตรา 944 ประกอบมาตรา 928 หากนางสาวทิพย์นาตั๋วมายืน
่
็
่

่
้
เกิน 6 เดือน การยืนเกินเวลาดังกล่าวย่อมท าให้นางสาวทิพย์ก็จะสินสิทธิไล่เบี้ยผู้สลักหลัง ผู้สั่งจาย ซึ่ง
่
่
ตามตัวอย่างนี คือ นางสาวทิพย์ไม่สามารถไล่เบียนายเปนต่อผู้สั่งจายได้
้
็
้
่
นอกจากมาตรา 973(1) จะบังคับกับตั๋วแลกเงินทีมีก าหนดระยะเวลาตามมาตรา 913(3) แล้ว
่
อนมาตรา (1) นียังบังคับกับตั๋วแลกเงินชนิดตามมาตรา 913(4) ด้วย เช่น ตัวอย่ำงท 10.2 วันที 5
้
ุ
ี่
่
็
สิงหาคม 2564 นายเปนต่อ ออกตั๋วแลกเงินสั่งให้นายนิยมจ่ายเงินให้กับนางสาวทิพย์ โดยเขียนข้อความ
่
้
ว่า “เมื่อครบ 10 วันนับแต่ได้เห็นตั๋วนีให้จ่ายเงิน 10,000 บาท แก่นางสาวทิพย์” ซึงเปนก าหนดเวลาตาม
็
่
้

มาตรา 913(4) ผู้ทรงต้องนาตั๋วแลกเงินฉบับนีไปยืนให้ผู้จายรับรองตามมาตรา 943 วรรคแรกเสียก่อน
หากนายนิยมท าการรับรองตั๋ว ในวันที 10 สิงหาคม 2564 และลงวันรับรองไว้ด้วย นางสาวทิพย์ก็ต้อง
่

นาตั๋วแลกเงินฉบับไปยืนให้นายนิยมจายเงินในวันที 20 สิงหาคม 2564 หากนางสาวทิพย์ไม่นาตั๋วแลก
่
่

่
เงินฉบับนไปยืนให้ นายนิยมจายในวันที 20 สิงหาคม 2564 นางสาวทิพย์ก็จะสินสิทธิไล่เบี้ยนายเปนต่อ
่
็
ี
้
่
้
่
่
ผู้สั่งจาย ตามมาตรา 973 วรรคสอง ในกรณีมีข้อสังเกตว่า นางสาวทิพย์ยังคงสามารถไล่เบี้ยนายนิยมผู้
รับรองได้อยู เพราะวรรคสองก าหนดไว้ว่า ผู้รับรองจะไมหลุดพ้นความรับผิด กรณีที่ผู้รับรองต้องการ
่
่

หลุดพ้นความรับผิด ผู้รับรองต้องนาเงินไปวางตามมาตรา 947
10.2 กรณทผูทรงสิ้นสิทธิไลเบ้ยตำมมำตรำ 973(3)
้
ี
่
ี
่
ี
ุ
ผู้เขียนจะท าการอธิบายอนมาตรา (3) ก่อน (2) เพราะผู้เขียนเห็นว่า หากได้มีการศึกษา
อนมาตรา (1) และ (3) แล้ว ผู้อ่านจะเข้าใจอนมาตรา (2) ง่ายขึน
้
ุ
ุ
กรณีตามมาตรา 973 วรรคหนึง (3) หากผู้ทรงไมนาตั๋วไปยืนให้ผู้จายภายในก าหนดเวลาตาม

่
่
่
่
่
มาตรา 913(1) หรือ (2) ซึงมีข้อก าหนดว่า “ไม่ต้องท าคัดค้าน” จะมีผลให้ผู้ทรงจะสินสิทธิไล่เบี้ยเอากับผู้
้
่
่
่
สลักหลัง ผู้สั่งจาย และคูสัญญาอืนที่ต้องรับผิด เว้นแต่ผู้รับรอง ตามมาตรา 973 วรรคสอง (กรณีนีไม ่
้
่
รวมมาตรา 913(3) และ(4) เข้าไปด้วย เพราะแม้จะมีการเขียนว่า ไม่ต้องท าค าคัดค้าน ในตั๋วแลกเงินทีมี
้
ุ
ก าหนดระยะเวลาตามสองอนมาตรานี ผู้ทรงก็จะสินสิทธิไล่เบียตามมาตรา 973(1) ได้เหมือนกัน)
้
้
138
เอกสารประกอบการสอนวิชากฎหมายว่าด้วยตั๋วเงิน โดย อ. ดร. ชีวิน มัลลิกะมาลย์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์