Page 83 -
P. 83

ิ
                         ื
                                    ิ
                                       ์
                            ิ
                                                       ิ
            โครงการหนังสออเล็กทรอนกสด้านการเกษตร เฉลมพระเกียรตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
               ชื่่�อผลงานที� 22:
               การปีระเมินความส่ญเสียอาหารผลิตภัณฑ์์กล้วยหอม เพ่�อหามาตรการ
               ลด้ความส่ญเสียโด้ยตลอด้ห�วงโซี�ค์ณค�าและรายงานผลตามเปี้าหมายการ

               พัฒนาอย�างยั�งย่น ข้้อที� 12.3.1 (เฟ่สที� 1.2 การปีระเมินความส่ญเสียอาหาร)

                    ่
                               ์
               ช่�อผู่้รวิมสร้างสรรคผ่ลังาน: นางอารยา อาจัเจัริญ เทียนหอม, นายทัศไนย จัารวิัฒนพันธ์,
                                                                               ุ
               นางสาวิกาญนา บุญเร่อง
               ภาคุวิิชาพืชสวิน คุณะเกษตร มหาวิิทยาลััยเกษตรศาสตร ์

               ผ่ลังานมีควิามเกี�ยวิข้องเช่�อมโยงกับโมเดลัเศรษฐกิจั บีซึ่จัี
                                                             ี
               ด้าน   Green Economy
                    
               ระดับควิามพร้อมของเทคโนโลัยี: TRL 8



                                                                          �
                                                                          ี
                                                                       ่
                                     ู
                                        ั
                     จัากการศึกษาข้อมลัท�งการสัมภูาษณ์แลัะการตรวิจัวิัดในพ�นทจัริงแสดงให้เห็นวิ่า
                                                ั
                   ่
               ในสวินของเกษตรกรเกิดควิามสูญเสียในข�นตอนของการเก็บเก�ยวิเป็นหลััก แต่สาเหตุท�ทำให้เกิด
                                                                ี
                                                                                   ี
                                   ี
                                        ี
                                                               ิ
               การสูญเสียในข�นตอนน�มากท�สุด เป็นผ่ลัมาจัากการปฏิิบัตดูแลัของเกษตรกรตั�งแต่ก่อนเก็บ
                            ั
                                                                                  ้
                                                                                 ี
                                                        ั
               เก�ยวิ แลัะกระบวินการหลัังการเก็บเก�ยวิในแต่ลัะข�นตอน เกษตรกร แลัะเจั้าหน้าท�ผ่เก�ยวิข้อง
                                              ี
                                                                                    ี
                                                                                  ู
                 ี
                                           ั
                                            ิ
                                         ิ
                                                                          ้
               ต้องมีควิามระมัดระวิังในการปฏิบตต่อกลัวิยหอม โดยเฉพาะการขนส่งกลัวิยหอม ควิรใช้บรรจั ุ
                                                 ้
               ภูัณฑ์์ทมคุณภูาพในระหวิ่างการขนส่ง เช่น ตะกร้าพลัาสติกบรรจัผ่ลัไมรวิมกับวิัสดุกันกระแทก
                                                                   ุ
                     ี
                     �
                       ี
                                                                       ้
                                                                        ่
                                                                      ่
                                                                 ี
                                                                        ี
                                               ี
               ส่วินของสถึานประกอบการ ข�นตอนท�เกิดการสูญเสียมากท�สุดอยท�ส่วินของตลัาดค้าปลัีก
                                                                      ู
                                         ั
               เป็นผ่ลัจัากการจััดเก็บผ่ลัผ่ลัิตที�ไม่เหมาะสม ส่งผ่ลัใหผ่ลัผ่ลัิตสุกแก่มากเกินไปจันไม่สามารถึ
                                                           ้
                              �
               จัำหน่ายได (รูปที 1.22)
                         ้
                                                              ้
                                                            ์
                     แนวิทางในการลัดควิามสญเสยของผ่ลัิตภูัณฑ์กลัวิยหอม เกษตรกรควิรมีการปรบ
                                           ู
                                              ี
                                                                                         ั
                                                                         ุ
                                                   ิ
               กระบวินทัศน์ในการผ่ลัิต แลัะจัำเป็นต้องเพ�มศักยภูาพในการจััดการป�ยแลัะนำ โดยภูาครัฐ
                                                                               �
                                         ่
                                                                  ี
                                            ่
                                                                          ้
               แลัะสถึานประกอบการควิรมสวินชวิยโดยการจััดเวิทีแลักเปลั�ยนเรียนรเพ�อให้เกิดศักยภูาพ
                                                                          ู
                                       ี
                                                                            ่
                                                                ่
               องค์รวิม  นอกจัากน�ควิรมีการส่งเสริมให้เกิดการรวิมกลัมเกษตรกร  เพ่�อให้มีศักยภูาพ
                                                                ุ
                                 ี
                                                           ุ
                                                                        ่
               ในการเข้าถึงเทคโนโลัยีการผ่ลัิตที�ทนสมยแลัะลัดตนทนการผ่ลัิต ในสวินสถึานประกอบการ
                                            ั
                                                ั
                         ึ
                                                         ้
                                                                      ี
               ควิรมีการวิางแผ่นการผ่ลัิตร่วิมกับเกษตรกรแลัะกำหนดวิันเก็บเก�ยวิที�ถึูกต้อง นอกจัากน�  ี
                                                               ี
               สถึานประกอบการควิรมีมาตรการจััดการกับผ่ลัผ่ลัิตท�ไม่ตรงตามควิามต้องการ  เช่น
               การแปรรูป การบริจัาคเป็นสาธารณะประโยชน์ เป็นต้น ภูาครัฐอาจัพิจัารณาท�จัะให้แรงจัูงใจั
                                                                              ี
               ในรูปแบบของการคนภูาษีบางส่วินแก่ผ่ประกอบการท�สามารถึนำส่วินท�ถึูกคัดออก
                                                   ้
                                  ่
                                                   ู
                                                                                ี
                                                                 ี
               แตยังสามารถึรับประทานได้อยไปใช้ประโยชน์ แทนการนำไปท�ง เช่น การบริจัาคอาหาร
                  ่
                                          ่
                                                                     ิ
                                          ู
               ให้แกผู่้ด้อยโอกาส โครงการอาหารกลัางวิันของนักเรียน เป็นต้น
                    ่
                                                                                              67
   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88