Page 86 -
P. 86
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
หนูวิมาแล้วค่ะ
ไอ้หนูวิ มานี่ มาหาพ่อ พ่อเจิดจะต้อง ต้นไม้ทุกต้นอย่างลึกซึ้ง นอกจากพ่อเจิด บนไม้กระดานหลายชั้น โดยไม้กระดานส่วน
เรียกเข้าไปเขกหัว 1 ที แล้วหนูวิก็จะตุ๊ยพุง แม่ชิดเชื้อ พี่อี๊ด(J1), พี่เจี๊ยบ(J2), จั่น(J3), ท้ายรถมีพวกเราเด็กๆนั่งกันหน้าสลอน
พ่อทีนึงเหมือนกัน โจ้(J4), จิ๋ง(J5), จิ๊บ(J6) และจี๋(J7) (พี่หนู
วิกลายเป็น J8 ไปด้วย) ยังมีอากฤษณ์ หนูวิและครอบครัว มีกิจกรรมและ
หนูวิมาซี้ปึ้กกับบ้านนี้ตั้งแต่เรียน อาปาน ดีกรีด้านเกษตรจากออสเตรเลีย สนิทสนมกับครอบครัวพ่อเจิดต่อมา
เกษตรค่ะ ต่อมาเมื่อต้องฝึกงานตามสาย ช่วยดูแลฝึกงานตรงสายวิชา ไร่บี.เอ็น. เรื่อยๆ...
วิชา หนูวิจึงเลือกมาฝึกงานที่นี้ ไร่บี.เอ็น. ปลูกผักและดอกไม้จากต่างประเทศ
เป็นสถานที่ฝึกงานของนิสิตนักศึกษา ล้ำาหน้ากว่าที่อื่นๆ เช่นมีคื่นช่ายฝรั่ง เวลาผ่านไป...จากงานแต่งงานของ
หลายสถาบัน พ่อเจิดเป็นครูที่ทุกคนอยาก (Celery),บรอคโคลี่,แครอท ดอกไม้ เช่น พี่ๆน้องๆ...งานแต่งงานของหนูวิ...กลาย
เรียนรู้ด้วย อยากอยู่ใกล้ชิดและยิ่งสถาน แกลดิโอลัส เป็นต้น เป็นงานแต่งงานของบรรดาลูกหลาน...
ที่ฝึกงานนั้นเป็น “บ้าน” มีครอบครัวแสน ตามมาด้วยงานศพของแม่ชิดเชื้อ...แม่
อบอุ่น มีแม่เข้าครัว ควบคุมครัวด้วยตัว ช่วงเวลาฝึกงานแสนสนุกสนาน ของหนูวิเอง...พ่อของหนูวิ...สุดท้ายคือ
เอง ไม่มีอาหาร,ขนมที่ไม่อร่อยหลุดออกมา เต็มไปด้วยสาระทั้งวิชาการ และประสบ งานของพ่อเจิด...ทุกเหตุการณ์เคลื่อนไป
จากครัวนี้ได้เลย!... สถานที่ฝึกงานที่ไหนจะ การณ์ของพ่อที่นำามาสั่งสอนพวกเรา ตามโลกหมุน...
ยอดเยี่ยมไปกว่านี้ได้อีก? ผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่มหาวิทยาลัยยัง คงไว้แต่ความทรงจำาดีๆ...ที่ยังคง
ไม่เปิดเทอม หนูวิจึงเถลไถลอยู่ที่นี่ต่อ และ เป็นนิรันดร์
ทำาไม บี.เอ็น. จึงเป็นไร่เกษตร ภายหลังได้ขึ้นไปไร่กับพี่ๆน้องๆในช่วง
ก้าวหน้า พ่อเจิดเป็นเกษตรกรขยันขันแข็ง เวลาสั้นๆอีกหลายครั้ง โดยไปและกลับกับ ด้วยความเคารพอย่างสูง...หนูวิ J8
ช่างสังเกต ช่างคิด ช่างทำา พ่อจึงเข้าใจ
รถบรรทุกผักของอาสิน เข่งใส่ผักว่าง
