Page 3 -
P. 3

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว


                                                         บทคัดยํอ



                                                        บทคัดย่อ


                          ตั้งแตํอดีต จนถึงประมาณปี พ.ศ. 2443  เป็นชํวงเวลาที่เศรษฐกิจโลกขับเคลื่อนอยูํบนฐาน
                   ของธรรมชาติ หรือ Natural Economy  และตั้งแตํปี พ.ศ. 2443 เป็นต๎นมาจนถึงปี พ.ศ. 2557การ

                   ขับเคลื่อนเศรษฐกิจอยูํบนพื้นฐานของฟอสซิล และปิโตรเลียม หรือที่เรียกวํา Fossil  economy แตํ

                   หลังจากโลกต๎องเผชิญกับการเพิ่มขึ้นของประชากร ภาวะโลกร๎อนและการเปลี่ยนแปลงสภาพ

                   ภูมิอากาศ สังคมจึงกําลังจะเปลี่ยนผํานจากเศรษฐกิจที่พึ่งพาฟอสซิลหรือน้ํามันปิโตรเลียมเป็นหลัก
                   ไปสูํเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด๎วยชีวมวล หรือที่เรียกวํา เศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ (Bioeconomy) เพื่อ

                   ลดผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของโลกและเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม

                   อยํางยั่งยืน โดยตัวจักรสําคัญในเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพแบํงออกเป็น 2  สํวนคือ 1)  อุตสาหกรรม

                   อาหาร และ 2)  อุตสาหกรรมที่ไมํใชํอาหาร ดังนั้นเพื่อกํอให๎เกิดดุลยภาพในอุตสาหกรรมระหวําง
                   อุตสาหกรรมอาหารและไมํใชํอาหาร และทําให๎ประเทศไทยสามารถหลุดพ๎นจากกับดักรายได๎ปาน

                   กลาง การศึกษาครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค๑เพื่อศึกษาสถานภาพปัจจุบันของงานวิจัยทั้งในประเทศและ

                   ตํางประเทศภายใต๎หลักการเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ และศึกษา สังเคราะห๑ เพื่อนําเสนอแนวทาง

                   งานวิจัยในอนาคตเบื้องต๎นภายใต๎หลักการเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพสําหรับประเทศไทย ด๎วยการ
                   ทบทวนวรรณกรรมงานวิจัยที่เกี่ยวข๎องกับอุตสาหกรรมภายใต๎หลักการเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ ซึ่ง

                   หมายถึงการนําวัตถุดิบทางการเกษตรมาผลิตเป็นผลิตภัณฑ๑ที่มีมูลคําเพิ่มขึ้น ทั้งของประเทศไทยและ

                   ตํางประเทศจากข๎อมูลทุติยภูมิ

                          จากการศึกษาด๎านนโยบายสามารถสรุปได๎วําแนวทางนโยบายด๎านเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ
                   ของประเทศมาเลเซียและประเทศเกาหลี เป็นแนวทางที่ควรนํามาปรับใช๎ในด๎านการจัดการการเกษตร

                   อุตสาหกรรม และการพัฒนานวัตกรรมตามลําดับ โดยประเทศไทยควรจะปรับจากการใช๎เศษเหลือ

                   ทางการเกษตร เป็นการจัดการด๎านการเกษตรสําหรับพืชเศรษฐกิจ 6 ชนิด ได๎แกํ ข๎าว มันสําปะหลัง

                   ยางพารา อ๎อย ข๎าวโพดเลี้ยงสัตว๑ และปาล๑มน้ํามัน เพื่อผลิตสารเคมีแพลตฟอร๑ม ที่เป็นสารตั้งต๎นใน
                   อุตสาหกรรมชีวภาพมูลคําสูงอื่นๆ ได๎แกํ เคมีภัณฑ๑ที่เป็นมิตรตํอสิ่งแวดล๎อม อุตสาหกรรมการเกษตร

                   และแปรรูปอาหาร อุตสาหกรรมเชื้อเพลิงชีวภาพและเคมีชีวภาพ เป็นต๎น ซึ่งสํวนใหญํเป็น

                   อุตสาหกรรมที่ไมํใชํอาหาร เมื่อพิจารณาจากปัจจัยปริมาณวัตถุดิบ ความต๎องการตลาดของสาร

                   แพลตฟอร๑ม การสนับสนุนด๎านนโยบาย ระดับความพร๎อมของเทคโนโลยี สามารถสรุป สาร
                   แพลตฟอร๑มที่ควรพัฒนาได๎ 4  ชนิด คือ กลีเซอรอล กรดแลคติก ซอร๑บิทอล และกรดซัคซินิกจาก

                   วัตถุดิบรุํนแรก (กลุํมน้ําตาลและคาร๑โบไฮเดรต) และวัตถุดิบรุํนที่ 2 (เซลลูโลส) ของข๎าว มันสําปะหลัง

                   อ๎อย ข๎าวโพดเลี้ยงสัตว๑ และปาล๑มน้ํามัน

                          สําหรับแนวทางวิจัยและพัฒนาสําหรับวัตถุดิบรุํนแรก การวิจัยต๎นน้ําหรือการแปรรูปเบื้องต๎น
                   นั้นไมํมีความซับซ๎อนมากจึงไมํต๎องทําการวิจัยเพิ่มเติม แตํควรมีการศึกษาเพิ่มเติมด๎านการเพิ่มผลผลิต


                                                            I
   1   2   3   4   5   6   7   8