Page 65 -
P. 65
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
อนาคตที่จะมาถึงก็เรียบร้อยเหมือนกัน นี่เรียกว่า ตัวปัจจุบัน
สำหรับเรื่องอนาคตข้างหน้านั้น เราก็ต้องวางแผนไว้ อย่าทำ
อะไรเพียงแต่คิดว่าให้สำเร็จไปในเพียงชั่วโมงนี้ หรือเพียงวันนี้ มันมี
วันพรุ่งนี้อีก มันมีเดือนหน้าอีก มันมีปีหน้าอีก เพราะชีวิตของเราไม่
แน่ว่าจะไปดับลงเมื่อใด วันนี้เราอยู่ พรุ่งนี้ไม่แน่ว่าจะไปดับลงเมื่อใด
วันนี้เราอยู่ พรุ่งนี้ไม่แน่ว่าจะอยู่หรือไม่อยู่ ถ้าอยู่เราจะอยู่อย่างไร
เราจะมีอะไรกินอะไรใช้ เราจะอยู่อย่างคนมีเกียรติมีชื่อเสียงไหม
ควรจะนึกอะไร ควรจะทำอะไรในทางที่จะเป็นคุณเป็นประโยชน์แก่
อนาคต ในชีวิตของเราท่านสอนให้นึกถึงเรื่องอนาคตไว้เสมอ เพื่อ
เป็นเครื่องเตือนใจของเราเอง ว่าข้างหน้ามันยังมีอยู่ ไม่ใช่ว่าจะกิน
กันให้หมดในวันนี้ พรุ่งนี้ช่างเรื่องมัน
เหมือนกับคนที่อยู่ตามบ้านนอกบ้านนาในป่าในดง คนเหล่านี้
เขาไม่ค่อยคิดถึงอนาคตเท่าไหร่ ทำอะไรก็เอาแต่เรื่องง่ายๆ สมมุติว่า
เข้าไปในป่าเจอต้นไม้เข้าต้นหนึ่ง แล้วมันก็มีลูกกินได้ แทนที่เขาจะเอา
อะไรมาสอยไปกินสักผลสองผล เขาไม่ทำอย่างนั้น โค่นมันเสียเลย
โค่นมันลงมาทั้งต้นเลย แล้วก็เก็บเอาผลไปกินคราวเดียวต้นไม้นั้นก็
ตาย ก็เลยไม่ได้กินกันต่อไป อันนี้มีอยู่ทั่วๆ ไป กินผลไม้สองสามผล
64 ปั จ จุ บั น ข ณ ะ คื อ แ ส ง ส ว่ า ง
