Page 41 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

มาที่กาย ที่วาจา เราจะรู้ว่าคนนั้นมีศีล ไม่มีศีล ดูที่ใจมันไม่รู้เพราะ

อยู่ข้างใน ก็ดูที่กาย วาจา กายเขาทำอะไรบ้าง ผิดศีลข้อไหน วาจา
เขาพูดอย่างไร การกระทำเขาเป็นอย่างไร บอกให้รู้ได้ รู้ด้วยการอยู่

ร่วมกัน ด้วยการคบหาสมาคมกัน เราก็รู้ว่ามีศีลขนาดไหน มีปกติเป็น

อย่างไร

ถ้าเรารักษาศีล ร่างกายและจิตใจก็ปกติ ปกติคือไม่วิกลวิการ

การทำอะไรที่ผิดศีล เรียกว่า
“วิกลวิการ” เช่น เราไปฆ่าเขาหรือ

ทำร้ายเขา นี่มันเป็นการผิดปกติ โดยปกติเราก็ไม่ฆ่าใคร ไม่
เบียดเบียนใคร เพราะเรานึกถึง “ใจเขาใจเรา”

ชาวพุทธเราก็ต้องมีศีล ๕ ประจำ เขาเรียกว่า “นิจศีล” เป็นศีล
ที่ต้องรักษาอยู่เป็นนิจ ทุกวันทุกเวลา ก็จะปลอดภัย ถ้าเรารักษาศีล

ข้อที่ ๑ ก็เหมือนรักษาชีวิตร่างกายของเรา รักษาศีลข้อที่ ๒ ก็เท่ากับ

รักษาทรัพย์สมบัติให้ปลอดภัย รักษาศีลข้อที่ ๓ ก็ทำให้ครอบครัววงศ์

ตระกูลปลอดภัย รักษาศีลข้อที่ ๔ ก็รักษาเกียรติทางคำพูด รักษาศีล
ข้อที่ ๕ ก็คุ้มหมดทุกอย่าง ร่างกายจิตใจสมดุล ไม่เสียสภาพทางกาย

ทางใจ สติมีอยู่ ปัญญามีอยู่ ความรู้สึกผิดชอบยังอยู่ประจำใจ มัน

ก็ไม่ล่วงเกินศีลข้ออื่นๆ แม้จะมีอะไรเกิดขึ้นก็พอยับยั้งชั่งใจ แต่ถ้าเมา

40 ปั จ จุ บั น ข ณ ะ คื อ แ ส ง ส ว่ า ง