Page 10 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

1

บทที่ 1

ความรูเบื้องตน

มนุษยรับรูสิ่งตาง ๆ รอบ ๆ ตัวเราผานประสาทสัมผัสทั้งหา คือ การไดยินเสียง เห็น
ภาพ รูรส ดมกลิ่น และสัมผัส และเปนที่รูกันวามนุษยสามารถประมวลผลและ

ตีความสิ่งตาง ๆ ที่ตามองเห็นไดอยางรวดเร็ว มนุษยสามารถแยกแยะความแตกตาง

ระหวางคน สัตวสิ่งของ และวัตถุรอบ ๆ ตัวไดภายในเวลาอันรวดเร็ว จึงนิยมใชภาพ
ทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหวในการสื่อสารระหวางมนุษย สื่อที่นิยมใชมักเปน

สื่อผสมโดยผสมระหวางขอความ รูปภาพ (pictures) และ เสียง เปนตน

ภาพที่ตามนุษยมองเห็นนั้น นิยมเรียกวา ฉากหรือซีน (scene) ในงานวิชาการดานการ

ประมวลผลภาพดิจิทัล โดยทั่วไปคําวาซีนจะใชอางอิงถึงภาพ 3 มิติ ที่มีความลึกของ

วัตถุเขามาเกี่ยวของเพิ่มเติมนอกจากคาความกวางและความยาวของวัตถุ แตใน
บางครั้งซีนอาจอางอิงถึงภาพ 2 มิติได เชน ซีนของภาพถายผานดาวเทียม ซึ่งเปนซีน

ที่ถายภาพหรือมองมาจากที่สูงที่คาความลึกของวัตถุมีนัยสําคัญนอย หรือซีนภาพที่

ปรากฎบนสื่อสิ่งพิมพตางๆ เชน หนังสือพิมพ ใบโฆษณาเปนตน สวนคําวาอิมเมจ
(image) จะใชอางอิงถึงภาพนิ่ง 2 มิติ เชน ภาพนิ่งของบุคคล วัตถุ สิ่งของหรือซีนใน

สิ่งพิมพ และมักเกิดจากการถายภาพผานกระจกหรือเลนสชนิดใดชนิดหนึ่ง และเมื่อ

นําภาพถายที่ถายไดไปแปลงใหจัดเก็บดวยเลขฐานสอง จะเรียกภาพนั้นวา ดิจิทัล
อิมเมจ (digital image) หรือภาพดิจิทัล แตในหนังสือการประมวลผลภาพดิจิทัลหลาย

เลมจะเรียกดิจิทัลอิมเมจสั้ นๆ วาอิมเมจ ทั้งนี้เนื่องจากเปนที่ทราบกันดีวาภาพที่ใชใน