Page 13 -
P. 13
โครงการหนังสืออิเล็คทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ทั้งนี้ ถึงแม้ว่าสัดส่วนของประชากรที่อยู่ใต้เส้นความยากจน
จะลดลงมาก แต่จำนวนตัวเลข 5 ล้านคนก็ยังเป็นตัวเลขที่มาก
และผู้ที่อยู่เหนือเส้นระดับความยากจนแบบคาบเส้นก็มีแนวโน้ม
ที่จะเรียกตัวเองว่ายากจนอยู่ ดังนั้น ปัญหาความยากจนจึงมิใช่
ปัญหาที่กล่าวได้ว่าหมดไปจากประเทศไทย
อย่างไรก็ตาม หากวัดกันตามมาตรฐานการพัฒนา
ที่ใช้กันโดยทั่วไปแล้ว ประเทศไทยถือว่ามีความสำเร็จเป็น
อย่างสูง เมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ ที่อยู่ในสถานะกำลังพัฒนา
ในการลดปัญหาความยากจนของประชากร
1
เส้นความยากจน (Poverty Line) เป็นเครื่องมือที่ใช้วัดความยากจนเชิงเศรษฐกิจหรือรายได้
โดยวัดจากการขาดแคลนรายได้ที่เพียงพอสำหรับบริโภคอาหารเพื่อการยังชีพและความต้องการสินค้า
พื้นฐานที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต ซึ่งจะปรับเปลี่ยนไปทุกปีตามสภาวะเศรษฐกิจ จากคำนิยามนี้
คนยากจน หมายถึง ผู้ที่มีรายได้ต่อคนต่อเดือนต่ำกว่าเส้นความยากจน เช่น ใน พ.ศ. 2531
เส้นความยากจนอยู่ที่ระดับ 633 บาทต่อคนต่อเดือน พ.ศ. 2539 เพิ่มขึ้นเป็น 953 บาทต่อคนต่อเดือน
และ พ.ศ. 2550 เพิ่มขึ้นเป็น 1,443 บาทต่อคนต่อเดือน
9
