Page 23 -
P. 23
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
เข้าใจผิดแล้วก็ไปยึดติดอยู่ในสิ่งนั้นจนกลายเป็นนิสัย เพราะฉะนั้น
คนเราจึงมีนิสัยไม่เหมือนกัน ที่ไม่เหมือนกันนั้นก็เพราะว่าไม่มีธรรมะ
อยู่ในใจ ถ้าจิตใจมีธรรมะแล้วมันเหมือนกันหมด ไม่มีความแตกต่าง
กัน เพราะธรรมะเข้าไปปรุงแต่ง พอธรรมะเข้าไปปรุงแต่งใจของใคร
ใจนั้นก็มีสภาพปกติ
จิตที่ปกตินั้นคือจิตที่ไม่กระทบด้วยอะไรๆ เป็นจิตที่สะอาดอยู่
เพราะไม่มีสิ่งเศร้าหมองเข้ามารบกวน เป็นจิตที่สว่างเพราะรู้แจ้งใน
สิ่งทั้งหลายตามสภาพที่เป็นจริง แล้วก็เป็นจิตที่สงบเพราะอะไรๆ มา
รบกวนไม่ได้ มันไม่กระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลง ไม่มีการเปลี่ยนเป็นนั่น
เป็นนี่ไปตามรูปต่างๆ สภาพจิตใจก็เป็นตัวเอง เรียกว่า สะอาด สว่าง
สงบ
ความสะอาดสว่างสงบนั่นแหละ เป็นหน้าตาดั้งเดิมของตัวเรา
ของจิตใจของเรา แต่ว่าคนเรามักจะเข้าใจผิด คิดว่าสิ่งที่มาปรุงแต่ง
นั้นมันเป็นตัวเรา เป็นเรื่องของเราขึ้นมา เช่น มีความโกรธประจำเป็น
นิสัย ก็นึกว่าตัวริษยานั้นเป็นของตน ไปยึดเอาสิ่งเหล่านี้เข้ามาไว้ในใจ
ก็ทำใจให้มันวุ่นวายไปด้วยประการต่างๆ สร้างปัญหาคือความทุกข์
22 ทุ ก ก้ า ว ย่ า ง คื อ ก า ร เ ริ่ ม ต้ น ใ ห ม่
