Page 43 -
P. 43
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
มีปัญหาเกิดความทุกข์ความเดือดร้อนทางใจต่อไป เราจึงต้องพอใจใน
สิ่งที่มีอยู่เฉพาะหน้า พอใจในหน้าที่ในการงานที่เราจะต้องปฏิบัติ
ถ้าเราเป็นผู้พิพากษา พิจารณาซ้ำาแล้วซ้ำาอีกมันก็เบื่อ ไม่อยาก
จะขึ้นนั่งบนบัลลังก์ แล้วจะทำางานอะไร ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ก็ต้องนั่ง
พิจารณาไป พอเห็นโจทก์ จำาเลย แล้วรู้สึกเบื่อหน้าพวกนี้จริง มันเบื่อ
ไม่ได้ เราควรจะนึกขำาในใจไปเสียว่า มนุษย์นี่มันหาเรื่องกันสนุกจริงๆ มี
เรื่องให้เราทำาทุกวันๆ งานมันมีเยอะที่จะต้องพิจารณา ก็ดีเหมือนกัน
เรื่องมันเยอะดี ได้มีงานทำาทุกวันๆ ต่อไปแล้วก็ได้ศึกษาเรื่องชีวิตมนุษย์
ว่ามนุษย์เรานี้มันแผลงๆ เดี๋ยวเรื่องนั้นเดี๋ยวเรื่องนี้ มีเยอะแยะคดีแพ่งก็
พวกหนึ่ง คดีอาญาก็ไปพวกหนึ่ง มันก็ซ้ำาๆ กันอยู่ อาตมาก็ต้องมาเทศน์
ซ้ำาอยู่ทุกอาทิตย์ ว่าอย่างนี้ แล้วโยมที่มาฟังก็ซ้ำาหน้าอยู่อย่างนี้ ถ้าอาตมา
นึกว่า เบื่อโยมเต็มทีแล้ว ซ้ำาหน้ากันอยู่อย่างนี้ มันก็เลอะเทอะเท่านั้น
เอง ไม่ได้เทศน์ให้โยมฟัง ทีนี้โยมก็เหมือนกัน เบื่อเจ้าคุณปัญญาเต็มที
แล้ว มาเจอกันทุกวันอาทิตย์ ก็ไม่ต้องฟังเทศน์พอไม่ฟังเทศน์ กิเลสมัน
ก็เกิดเท่านั้นเอง ก็วุ่นวายอีก มันเปลี่ยนไม่ได้ มนุษย์เรามันต้องซ้ำากัน
จนกว่าจะจบเรื่อง อะไรที่เกิดขึ้นขอให้พอใจ เมื่อพอใจแล้วใจสบาย
จะไม่วุ่นวาย ไม่เดือดร้อนด้วยประการต่างๆ จะไม่เกิดเรื่อง ดังที่เขา
เกิดเขาเป็นกันอยู่ตลอดเวลา
๔๒ อยู่กับความพอใจ ชีวิตดีมีความสุข
