Page 3 -

โครงการหนังสืออิเล็คทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

คํานํา

ลําไยมีถิ่นกําเนิดแถบมณฑลฟูเกียน เสฉวน และกวางสีของสาธารณรัฐประชาชนจีน เริ่มนํามา

ปลูกในประเทศไทยตั้งแตรัชกาลที่ 5 และปลูกแพรหลายตอมาจนกลายเปนไมผลเศรษฐกิจที่สําคัญชนิด

หนึ่งของภาคเหนือตอนบน ลําไยที่เกษตรกรปลูกมีหลายพันธุและแตละพันธุก็มีลักษณะประจําพันธุ

และลักษณะการเกษตรที่แตกตางกัน แตพันธุที่นิยมปลูกมากที่สุดคือพันธุดอ คิดเปนประมาณรอยละ 79
ของพื้นที่ปลูกลําไยทั้งประเทศ เนื่องจากพันธุนี้เปนพันธุเบา ออกดอกติดผลคอนขางสม่ําเสมอ แปรรูป

เปนลําไยอบแหงและลําไยกระปองได พันธุอื่นๆที่เกษตรกรปลูกอยูบางไดแก พันธุแหว สีชมพู และ

เบี้ยวเขียว แตเกษตรกรก็มักตัดโคนทิ้งพันธุอื่นๆ เชน พันธุสายน้ําผึ้ง เหลือง แดง หรือตลับนาค
เนื่องจากไมเปนที่ตองการของตลาด

ศูนยวิจัยพืชสวนเชียงรายไดสํารวจ และรวบรวมพันธุลําไยจากแหลงตางๆ มาอยางตอเนื่อง

โดยมีวัตถุประสงคเพื่อปองกันมิใหสูญพันธุ ใชในการปรับปรุงพันธุ และใชเปนแปลงอางอิงสําหรับการ

ยื่นขอขึ้นทะเบียนเปนพันธุใหม ดังนั้นเอกสารวิชาการ “พันธุลําไย” เลมนี้จึงเปนเอกสารที่รวบรวม
ขอมูลลักษณะประจําพันธุ และลักษณะการเกษตรของลําไยบางพันธุที่ปลูกในประเทศไทย ผูเขียนหวัง

เปนอยางยิ่งวาขอมูลพันธุกรรมลําไยเหลานี้จะมีประโยชนแกนักวิชาการ และผูสนใจทั่วไป ตลอดจน

สามารถใชเปนขอมูลในการจําแนกพันธุลําไยได

นิพัฒน สุขวิบูลย

กรกฎาคม 2550