Page 121 -

ิ
์
ิ
ื
ิ
โครงการหนังสออเล็กทรอนกสด้านการเกษตร เฉลมพระเกียรตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ิ

ตลอดระยะเวลาที่ผานมานั้นมีรายงานการศึกษาการผลิตและปจจัยที่มีผลตอการผลิต

กรดอินโดล-3-แอซีติกโดยจุลินทรียอยางกวางขวางในแบคทีเรียมากกวาจุลินทรียกลุมอื่น สำหรับ

ในยีสตนั้นเคยมีรายงานมาตั้งแต ค.ศ. 1941 วายีสตสรางออกซินได แตมิไดเจาะจงวาเปน

กรดอินโดล-3-แอซีติก และปลอยออกมาอยูในอาหารเลี้ยงเชื้อในปริมาณที่มากกวาที่ตรวจพบใน

เซลลยีสตเอง Robinson และ Stier (1941) ตรวจพบออกซินในอาหารเลี้ยงเซลลยีสต S. cerevisiae

ิ่
ในปริมาณใกลเคียงกับที่พบในอาหารเลี้ยงรา Rhizopus และแบคทีเรีย Rhizobium ดวย ปจจุบันเรม
มีรายงานการศึกษาการผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกในยีสตเพิ่มมากขึ้นอยางตอเนื่อง

ยีสตมีการเจริญและเพิ่มจำนวนในถิ่นอาศัยที่เปนแหลงธรรมชาติที่แตกตางกัน ไดแก ยีสต

ที่เพิ่มจำนวนและอาศัยอยูในเนื้อเยื่อพืชเจาบานที่สมบูรณโดยไมกอโรคกับพืชเจาบาน และยังมีสวน

สงเสริมการเติบโตและความแข็งแรงของพืชเจาบานดวย คือ ยีสตเอนโดไฟต และยีสตที่เจริญ

ผิวของพืช คือ ยีสตอีพิไฟต (epiphytic yeast) ซึ่งรวมถึงกลุมของยีสตที่พบบนผิวใบพืช ที่เรียกวา
บทที่ 4 ยีสตผิวใบพืช (phylloplane yeast) ดวย ซึ่งยีสตผิวใบพืชเปนยีสตกลุมที่มีรายงานเพิ่มขึ้นอยาง

ตอเนื่องวาสงเสริมการเติบโตของพืชไดทั้งทางตรงและทางออม รวมถึงการผลิตกรดอินโดล-3-

แอซีติกดวย ซึ่งจะไดกลาวถึงตอไป นอกจากยีสตที่มีถิ่นอาศัยรวมกับพืชแลว ยีสตจากดินมีรายงาน

วาผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกไดเชนกัน ยีสตเอนโดไฟต Cyb. saturnus ที่แยกจากเนื้อเยื่อราก

ขาวโพด (Zea mays L.) สามารถผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติก และกรดอินโดล-3-ไพรูวิกใน

หลอดทดลองได 28 และ 7 ไมโครกรัมตอมิลลิลิตร เมื่อเติมแอล-ทริปโทเฟนในอาหารเลี้ยงเชื้อ และ

Cyb. saturnus ชวยสงเสริมการเติบโตของขาวโพดไดเมื่อเพาะยีสตลงในดินปลูก โดยยีสตสามารถ


เพิ่มจำนวนในชั้นคอรเท็กซ (cortex) ของรากขาวโพดไดนานถึง 8 สัปดาห (Nassar et al. 2005) ยีสต
เอนโดไฟตจากตน Populus ที่มีความใกลชิดกับ Rh. graminis มากที่สุด พบวาผลิตกรดอินโดล-3-

แอซีติกไดมากกวา 35 มิลลิกรัมตอกรัมน้ำหนักเซลลแหง ในภาวะที่เติมแอล-ทริปโทเฟนในอาหาร

เลี้ยงเชื้อเมื่อเพาะเลี้ยงนาน 7 วัน (Xin et al. 2008) ผิวใบพืชเปนแหลงตัวอยางในธรรมชาติอีกแหลง

หนึ่งที่พบยีสตไดหลากหลายชนิด ยีสตผิวใบพืชมีการเจริญไดโดยใชสารอาหารที่พืชปลอยออกมา

ทางปากใบอยางตอเนื่องจากเมแทบอลิซึมของพืช ในปจจุบันมีการศึกษาดานการสงเสริมการเติบโต

ของพืชโดยยีสตผิวใบพืชคอนขางแพรหลายทั้งการสงเสริมการเติบโตทางตรงและทางออม ยีสต

Candida maltose เปนตัวอยางยีสตผิวใบพืชที่แยกไดจากผิวใบขาวที่พบวาผลิตกรดอินโดล-3-

แอซีติกไดสูง โดยมีคาอยูที่ 121–234 มิลลิกรัมตอลิตร ในอาหาร ยีสตเอ็กแทรกตมอลตเอ็กแทรกต

บรอท (yeast extract malt extract broth, YM broth) ที่เติมแอล-ทริปโทเฟนความเขมขน 0.1

เปอรเซ็นต (Limtong and Koowadjanakul 2012) ซึ่งการศึกษาครั้งนี้พบวามียีสตถึง 39 ไอโซเลต

จากยีสตที่แยกไดทั้งหมด 114 ไอโซเลต ที่พบวาผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกไดและเปนการรายงาน

112 การผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกโดยยีสต