Page 113 -
P. 113

ื
                                             ิ
                                                                   ิ
                                    ิ
                                                ์
                  โครงการหนังสออเล็กทรอนกสด้านการเกษตร เฉลมพระเกียรตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
                                                                              ิ

                     ใน ค.ศ. 2010 Rao et al. ไดศึกษาการสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกในยีสต S.

           cerevisiae ที่ดัดแปลงพันธุกรรมใหขาดความสามารถสรางเอนไซมอินโดล-3-แอซีทาลดีไฮด-

           ดีไฮโดรจีเนสซึ่งทำหนาที่เรงปฏิกิริยาการเปลี่ยนอินโดล-3-แอซีทาลดีไฮด (indole-3-

           acetaldehyde) ไปเปนกรดอินโดล-3-แอซีติก ดังนั้นยีสตสายพันธุดัดแปลงพันธุกรรมนี้จึงไม

           สามารถเปลี่ยนแอล-ทริปโทเฟนไปเปนกรดอินโดล-3-แอซีติกได แตกระนั้นก็ยังตรวจพบกรด

           อินโดล-3-แอซีติกในอาหารเลี้ยงเชื้อได อยางไรก็ตามเปนที่นาสังเกตวาปริมาณกรดอินโดล-3-

           แอซีติกที่พบในยีสตสายพันธุที่มีการดัดแปลงพันธุกรรมมีปริมาณเพียง 240.3 ไมโครกรัมตอลิตร

           โดย Rao et al. (2010) อางวาเปนปริมาณที่สูงกวาสายพันธุปกติถึงสี่เทา ซึ่งสายพันธุปกติผลิตได

           เพียง 59.8 ไมโครกรัมตอลิตรเทานั้น แลวสรุปวายีสต S. cerevisiae สายพันธุที่มีการดัดแปลง

           พันธุกรรมนี้สังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกไดดวยวิถีที่ไมตองอาศัยแอล-ทริปโทเฟน

           เปนสารตั้งตน (tryptophan-independent pathway) ได (Rao et al. 2010)
      บทที่ 4        Sun et al. (2014) แยกไดยีสตและราคลายยีสตจากผิวใบพืชกินแมลง Drosera indica L.



           และในจำนวนนี้มียีสตในไฟลัม Basidiomycota คือ Pseudozyma aphidis YL-16 และ Cryptococcus

           flavus YL-2 ที่สามารถผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกไดเทากับ 57.0±3.5 และ 46.6±0.8 ไมโครกรัม

           ตอมิลลิลิตร ตามลำดับ ในอาหารเลี้ยงเชื้อที่ไมเติมแอล-ทริปโทเฟน ซึ่งผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติก

           ไดปริมาณมากกวาเมื่อเลี้ยงในอาหารที่เติมแอล-ทริปโทเฟนที่ผลิตไดเทากับ 38.7±1.5 และ

           38.6±1.7 ไมโครกรัมตอมิลลิลิตร ตามลำดับ จึงเปนการยืนยันวามีวิถีชีวสังเคราะหกรดอินโดล-3-

           แอซีติกที่ไมตองอาศัยแอล-ทริปโทเฟนเปนสารตั้งตนในยีสตและราคลายยีสต

                     การศึกษาการผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกในยีสตสวนใหญนั้น เกิดขึ้นลักษณะเดียวกับ

           การคนควาวิจัยในจุลินทรียกลุมอื่น คือ เปนการเริ่มตนศึกษาจากการคัดเลือกยีสตที่สงเสริม

           การเติบโตของพืช ซึ่งการสรางกรดอินโดล-3-แอซีติกเปนคุณสมบัติหนึ่งที่ตองการ เนื่องจาก

           ฮอรโมนพืชชวยสงเสริมการเติบโตของพืชทางตรง อยางไรก็ตามแมจะมีการศึกษาและคัดเลือกยีสต

           ที่มีคุณสมบัติดังกลาวอยางตอเนื่องตลอดชวงสิบปที่ผานมานี้ แตอาจกลาวไดวายังมีการศึกษาวิถี

           ชีวสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกในยีสตนอยมาก เมื่อเทียบกับการศึกษาในพืชและแบคทีเรีย

           อยางไรก็ตาม Nassar et al. (2005) เคยรายงานการพบยีสตเอนโดไฟต (endophytic yeast) Cyb.

           saturnus ที่แยกจากเนื้อเยื่อของรากขาวโพด (Zea mays L.) วาสามารถผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติก

           ได 13.25 ไมโครกรัมตอมิลลิลิตร ในอาหารเลี้ยงเชื้อที่ไมเติมแอล-ทริปโทเฟน

                     ยีสตสายพันธุปกติสวนใหญที่มีรายงานพบการสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกโดยใช           

           แอล-ทริปโทเฟนเปนสารตั้งตน การศึกษาวิถีสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกของยีสต

           Rhodosporidiobolus fluvialis DMKU-CP293 ดวย gas chromatography mass spectrometry (GCMS)




    104  การผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกโดยยีสต
   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118