Page 107 -
P. 107

ื
                                             ิ
                                                                   ิ
                                    ิ
                                                ์
                  โครงการหนังสออเล็กทรอนกสด้านการเกษตร เฉลมพระเกียรตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
                                                                              ิ




           วิถีชีวสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติก


                     การศึกษาวิถีชีวสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกของจุลินทรีย แสดงใหเห็นวา
           วิถีชีวสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกที่พบในแบคทีเรีย ราเสนใย ยีสต สาหรายขนาดเล็ก และพืช


           นั้น มีสายวิวัฒนาการที่เปนอิสระแตกตางกัน แตมีการศึกษาที่บงชี้วากรดอินโดล-3-แอซีติกที่พืช
           สรางขึ้นมีสวนควบคุมการตอบสนองทางกายภาพของจุลินทรียและการแสดงออกของยีนใน


           จุลินทรีย ซึ่งการมีวิวัฒนาการที่มาบรรจบกันเชนนี้นำไปสูสมมติฐานวา การคัดเลือกโดยธรรมชาติ
           (natural selection) ทำใหกรดอินโดล-3-แอซีติกเปนเสมือนรหัสทางกายภาพที่เกี่ยวของกับ

           ปฏิสัมพันธระหวางจุลินทรียกับพืช (Fu et al. 2015)

                     จุลินทรียหลายชนิดสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกเมื่อมีแอล-ทริปโทเฟน (Pedraza et
      บทที่ 4   al. 2004) จึงกลาวไดวาแอล-ทริปโทเฟนเปนสารตั้งตนที่สำคัญสำหรับการสังเคราะห


           กรดอินโดล-3-แอซีติก จุลินทรียที่อาศัยอยูรวมกับพืชสามารถนำแอล-ทริปโทเฟนที่ปลดปลอย

           ออกมาจากพืชที่กำลังเติบโตหรือจากเซลลพืชที่ถูกยอยสลายมาใชเปนสารตั้งตนเพื่อการผลิต

           กรดอินโดล-3-แอซีติกแลวปลดปลอยกรดอินโดล-3-แอซีติกซึ่งเปนสารเมแทบอไลตทุติยภูมิใหแก

           พืช เปนการตอบแทนผลประโยชนใหกับแหลงผูใหทริปโทเฟน จึงอาจกลาววาลักษณะการอยูรวมกัน

           ระหวางพืชกับจุลินทรียเปนรูปแบบความสัมพันธที่ไดรับประโยชนรวมกัน (Chaiharn and Lumyong

           2010; Xin et al. 2009)

                     วิถีชีวสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกของจุลินทรียและพืชมีความคลายคลึงกันมาก

           แมวาจะมีสารสื่อกลาง (intermediate) ที่แตกตางชนิดกันบาง แตทั้งพืชและจุลินทรีย

           มีวิถีชีวสังเคราะหอินโดล-3-แอซีติกทั้งที่ตองใชและไมตองใชแอล-ทริปโทเฟนเปนสารตั้งตน (Mano
                                                                       
           and Nemoto 2012; Sitbon et al. 2000; Spaepen et al. 2007) โดยขอมูลที่มีรายงานสวนใหญเปน

           วิถีชีวสังเคราะหที่เกิดผานแอล-ทริปโทเฟน สวนวิถีที่ไมตองใชแอล-ทริปโทเฟนนั้น ปจจุบันยังไมพบ
                                                                       
           การระบุขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงและยีนที่เกี่ยวของอยางชัดเจน สำหรับวิถีชีวสังเคราะห

           กรดอินโดล-3-แอซีติกในพืชพบวามีวิถีที่ใชแอล-ทริปโทเฟนเปนสารตั้งตนรวม 4 วิถีดวยกัน คือ

           (1) วิถีที่มีสารตัวกลางเปนอินโดล-3-แอซีทาไมด (indole-3-acetamide, IAM) (2) วิถีที่มี

           สารตัวกลางเปนกรดอินโดล-3-ไพรูวิก (indole-3-pyruvic acid, IPA) (3) วิถีที่มีสารตัวกลางเปน

           ทริปทามีน (tryptamine, TAM) และ (4) วิถีเกิดผานสารตัวกลางอินโดล-3-แอซีทาลดอกซีม

                                                                                        
           (indole-3-acetaldoxime, IAOx) (Mano and Nemoto, 2012) สวนวิถีที่ไมตองใชแอล-ทริปโทเฟนเปน
           สารตั้งตนนั้นยังมีขอมูลเกี่ยวกับเอนไซมและสารตัวกลางที่เกี่ยวของนอยมาก





     98  การผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกโดยยีสต
   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112