Page 104 -
P. 104

ิ
                                    ิ
                                             ิ
                  โครงการหนังสออเล็กทรอนกสด้านการเกษตร เฉลมพระเกียรตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
                                                ์
                                                                   ิ
                                 ื

                ทริปโทเฟนที่พืชปลดปลอยออกมาบริเวณราก (Ahmad et al. 2005) จุลินทรียจึงนำไปใชเปน

                สารตั้งตนเพื่อการสังเคราะหกรดอินโดล-3-แอซีติกแลวปลดปลอยออกมาภายนอกเซลล สำหรับ

                จุลินทรียที่มีถิ่นอาศัยรวมกับพืชผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกออกมาเพื่อทำหนาที่เปน

                สารสื่อสัญญานที่มีบทบาทสำคัญชวยการสื่อสารระหวางพืชและจุลินทรีย รวมทั้งชวยสงเสริม

                การเติบโตของพืชดวย (Spaepen et al. 2007; Sessitsch et al. 2004)

                          แบคทีเรียเปนจุลินทรียกลุมใหญที่ผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกได โดยสวนใหญเปน

                แบคทีเรียที่อาศัยอยูบริเวณรากพืช (rhizobacteria) และชวยสงเสริมการเติบโตของพืช จึงเรียกวา

                เปนแบคทีเรียรากพืชที่สงเสริมการเติบโตของพืช (plant growth promoting rhizobacteria) เรียกยอ

                วา พีจีพีอาร (PGPR) แบคทีเรียกลุมนี้ ไดแก แบคทีเรียในสกุล Agrobacterium, Paenibacillus,

                Rhizobium, Klebsiella, Azotobacter และ Pseudomonas (Lindow et al. 1998; Shokri and Emtiazi

                2010) คุณสมบัติหนึ่งของแบคทีเรียกลุมพีจีพีอาร คือ การสรางกรดอินโดล-3-แอซีติกที่มีผลชวย

                กระตุนการยืดขยายของเซลลพืชและเพิ่มประสิทธิภาพของเซลลพืชเจาบานเพื่อการดูดซึมแรธาตุ                  บทที่ 4

                และสารอาหารในดิน (Shokri and Emtiazi 2010) นอกจากแบคทีเรียแลว ยังมีรายงานวา

                แอ็กทิโนแบคทีเรีย เชน Streptomyces olivaceoviridis, S. rimosus, S. griseoviridis K61, S. lydicus

                ซึ่งแยกไดจากดินรอบรากพืช สามารถผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกไดเชนกัน (Khamna et al. 2010)

                          ราเปนจุลินทรียยูแคริโอตที่ผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกได โดยตัวอยางของราเสนใยและ

                เห็ดที่ผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกได ไดแก Colletotrichum gloeosporioides (Maor et al. 2004),

                Ustilago maydis (Reineke et al. 2008), Fusarium sp., Aspergillus sp., Paecilomyces sp.

                (Ruanpanun et al. 2010), Pleurotus ostreatus (Bose et al. 2013), Phanerochaete chrysosporium

                (Yurekli et al. 2003) และ Fusarium oxysporum (Mehmood et al. 2018) สวนยีสตหลายชนิดมี

                รายงานวาผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกได ไดแก Cyberlindnera saturnus (ชื่อเดิม Williopsis

                saturnus) (Nassar et al. 2005), Rhodotorula glutinis, Rh. graminis, Rh. mucilaginosa (Xin et al.

                2009; Ignatova et al. 2015), Candida tropicalis (Amprayn et al. 2012), C. maltose (Limtong and

                Koowadjanakul 2012), Hannaella sinensis, Cryptococcus flavus, Rhodotorula paludigena (ชื่อเดิม

                คือ Rhodosporidium paludigenum), Torulaspora globose (Nutaratat et al. 2014), Hannaella

                coprosmaensis และ Pseudozyma aphidis (Sun et al. 2014; Fu et al 2016) การศึกษาเกี่ยวกับ

                การผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติกในยีสตขยายวงมากขึ้นตลอดชวงระยะเวลาสิบปที่ผานมา โดยใน

                บทนี้จะไดกลาวถึงความกาวหนาของการผลิตและปจจัยที่มีผลตอการผลิตกรดอินโดล-3-แอซีติก

                ในยีสตตอไป







                                                          การประยุกตใชยีสตเพื่อการเกษตรและอุตสาหกรรมยุคใหม      95
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109