Page 49 -

ิ
ิ
ื
ิ
ิ
์
โครงการหนังสออเล็กทรอนกสด้านการเกษตร เฉลมพระเกียรตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
33

ภูมิประเทศที่กระจัดกระจายและการคมนาคมที่ไม่สะดวกขัดขวางการทำงานร่วมกันระหว่างฟังก์ชันการผลิต

และความสวยงามของพื้นที่เพาะปลูกใน ดังนั้นการส่งเสริมผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรเฉพาะทาง เช่น ผักและ

ผลไม้บนภูเขา การสร้างแบรนด์สินค้าเกษตรเฉพาะในชนบทอาจเป็นโอกาสในการเพิ่มสารเอนกประสงค์ให้เกิด
ประโยชน์สูงสุดประโยชน์ของพื้นที่เพาะปลูก

การเกษตรกรรมอาจะมีความสัมพันธ์กับเมื่อเทียบกับที่ดิน ป่าไม้ และสวน และอากาศของพื้นที่ที่
เกี่ยวข้องกับการเพาะปลูก และอาจไม่มีลักษณะเฉพาะที่ชัดเจน เมื่อเกษตรกร หรือมีการแทรกแซงจาก

นโยบายรัฐบาล ที่เกี่ยวกับการตัดสินใจประกอบธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงเกษตรนั้นมีผลกระทบและมี

ความสัมพันธ์จะมีหลายมิติมาก เช่น ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกบ เศรษฐกิจ นิเวศวิทยา และวัฒนธรรม ในบริบทของ
ั
การขยายตัวของเมืองอย่างรวดเร็วและการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคม และเพื่อลดช่องว่างระหว่างเขตเมือง

และชนบท ที่รัฐบาลได้ออกนโยบายสนับสนุนที่เกี่ยวข้องเพื่อการพัฒนาอย่างจริงจัง การท่องเที่ยวเชิงเกษตร
และชนบทอเนกประสงค์ ในฐานะที่เป็นส่วนสำคัญของพื้นที่ชนบท พื้นที่เกษตรกรรมยังได้รับความสนใจที่

สอดคล้องกันและผลกระทบที่หลากหลายก็ปรากฏให้เห็น ดังนั้นเพื่อให้เกิดการพัฒนาอย่างยั่งยืนของ

ทรัพยากรในชนบทจึงจำเป็นต้องชี้แจง
พื้นที่เพาะปลูกที่มีการบำรุงรักษาแหล่งที่อยู่อาศัยสูง โดยทั่วไปได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของ

มนุษย์น้อยกว่า ซึ่งขัดแย้งกับการพักผ่อนหย่อนใจ พื้นที่เพาะปลูกที่มุ่งหวังให้ผู้คนได้พักผ่อนและความบันเทิง

นอกจากนี้ การศึกษายังพบความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างกิจกรรมนันทนาการและสิ่งแวดล้อม เช่นเดียวกับ
กรณีการผลิต การพัฒนาการท่องเที่ยวในชนบทก็ต้องการสิ่งที่ดีเช่นกัน สิ่งแวดล้อมทางนิเวศวิทยาเพราะผูคน
้
เต็มใจที่จะรักษาสิ่งแวดล้อมมากขึ้น พื้นที่เพาะปลูกเพื่อการเกษตร ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น ผลลัพธ์ของเราแสดง
ความสัมพันธ์ที่หลากหลายระหว่างหลายฟังก์ชัน ของพื้นที่เพาะปลูกซึ่งเน้นย้ำถึงความสำคัญของการรวม

ความสัมพันธ์เหล่านี้ใน โครงการแบ่งเขตพื้นที่การเกษตร (He, Lin, Xu, Hu, Zhou, Liu, & Wang, 2021)

2.3.4 ธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงเกษตรห่วงโซ่คุณค่าสู่นักท่องเที่ยว
ห่วงโซ่คุณค่าคือเครื่องมือเพื่อให้เกิดความเข้าใจเกี่ยวกับความเชื่อมโยงระหว่างการท่องเที่ยวและ

การเกษตรเพื่อการพัฒนาแบบมีส่วนร่วม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนา (Mitchell and Ashley,

2009; Lacher and Nepal, 2010; Van der Duim, 2011) ดังนั้น ความรู้เกษตรกรจะเอาชนะความยากจน
จนผ่านการเชื่อมโยงระหว่างภาคส่วน แนวทางห่วงโซ่คุณค่าถูกกำหนดให้เป็น วิธีการปฏิบัติงานโดย

การวิเคราะห์กระบวนการผลิตในแง่ที่ว่าการบูรณาการที่ประสบความสำเร็จในห่วงโซ่คุณค่าโดยภาคเศรษฐกิจ
ที่สำคัญของเศรษฐกิจช่วยให้บริษัท ภาคส่วน ประเทศสามารถเร่งผลิตภาพและการพัฒนาได้ (Anderson and

Juma, 2011) แนวทางห่วงโซ่คุณคาที่อธิบายโดย SNV องค์การพัฒนาแห่งเนเธอร์แลนด์ (2010) เป็นวิธีการที่
่
่
เกี่ยวข้องกับการประเมิน และมุ่งสู่การเติบโตของนักแสดงในห่วงโซ่คุณคาทั้งหมดด้วยความตั้งใจที่จะสนับสนุน
ผู้ดำเนินการในขอบเขตเฉพาะนั้นในที่สุดเพื่อบรรลุเป้าหมายการเติบโต

แนวทางของห่วงโซ่คุณค่ามีความเหมาะสมสำหรับการทำความเข้าใจการมีส่วนร่วมของชุมชน

ชนบทที่ยากจนในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ แนวทางนี้ให้ประโยชน์มากมาย ความสามารถในการรับรู้ถึงการขาด
อำนาจทางเศรษฐกิจของผู้ได้รับผลประโยชน์เป้าหมาย (โดยปกติคือชุมชนในชนบทที่ยากจน) ในห่วงโซ่คุณค่า