Page 176 -
P. 176

ุ
                                    ์
                                        ิ
                                                  ิ
                                                                ั
                       ื
          โครงการหนังสออเล็กทรอนกส เฉลมพระเกียรตสมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร      ี
                                 ิ
                         ิ
                                           สัมมนาวิชาการและนิทรรศการ “พระไตรปิฎกบาลีสู่สากล”   145
                                               ่
                                         ่
            ค าตอบใด ๆ ท่านพระอานนท์ซึงนั่งอยูในทีนั้นด้วยได้ทูลถามว่า เพราะเหตุไร จึงไม่ทรงตอบ
                                                   ่
                                                                    ่
            วัจฉโคตรปริพาชก ตรัสตอบว่า ถ้าพระองค์ทรงตอบว่า อัตตามีอยู ก็ตรงกับลัทธิสัสสตทิฏฐิ (ทัศนะ
              ่
                       ่
            ทีว่าทุกสิ่งเทียง ไม่เปลี่ยนแปลง) ถ้าทรงตอบว่า อัตตาไม่มีอยู ก็ตรงกับอุจเฉททิฏฐิ (ทัศนะทีถือว่า
                                                                ่
                                                                                          ่
                                                  ่
                                                      ุ
                           ่
            ทุกสิ่งขาดสูญ) อนึง ถ้าทรงตอบว่า อัตตามีอยู ก็อนโลมเข้ากับหลักอนัตตาของพระองค์ไม่ได้ ก็เท่ากับ
            ส่งเสริมให้วัจฉโคตรปริพาชกเชือเรืองงมงายต่อไป
                                      ่
                                         ่
                                                                             ั
                     ในจูฬมาลุงกยสูตร (ม.ม.13/126-128/137-141) พระสูตรทีว่าด้วยปญหาทางอภิปรัชญา
                                                                      ่
            นอกจากทีท่านประมวลไว้ในอัพยากตสังยุตต์ดังกล่าวแล้ว ยังมีอีกจ านวนมาก ในทีนีขอนา

                                                                                        ่
                      ่
                                                                                         ้
            จูฬมาลุงกยสูตรมาเสนอเปนตัวอย่าง ดังนี  ้
                                  ็
                                ่
                      วันหนึง ขณะทีพระผู้มีพระภาคประทับอยู ณ พระเชตวัน ท่านพระมาลุงกยบุตรหลีกเร้น
                                                       ่
                        ่
            อยู่ในทีสงัด ได้เกิดความคิดค านึงขึนว่า พระพุทธองค์ไม่ทรงตอบปญหา 10 ประการ ทรงวางเฉยต่อ
                  ่
                                         ้
                                                                   ั
            ปญหาเหล่านี จึงรู้สึกไม่พอใจ และคิดจะเข้าเฝาทูลถามปญหาเหล่านีอีกครั้ง หากทรงตอบ ก็จะ
                                                     ้
                                                              ั
                        ้
                                                                        ้
              ั
            ประพฤติพรหมจรรย์ต่อไป แต่ถ้าไม่ทรงตอบอีก ก็จะลาสิกขาไปเปนคฤหัสถ์
                                                                  ็
                                                                               ้
                      ครั้นในเวลาเย็น ท่านพระมาลุงกยบุตรออกจากทีหลีกเร้น เข้าไปเฝาพระผู้มีพระภาค
                                                               ่
            กราบทูลเล่าความคิดค านึงดังกล่าวให้ทรงทราบทุกประการและกราบทูลเสริมว่า ถ้าทรงทราบค าตอบ
                 ั
                            ้
            ของปญหาเหล่านีก็จงตรัสตอบมาเถิด แต่ถ้าไม่ทรงทราบ ก็ขอให้ตรัสบอกมาตรง ๆ เถิดว่า
            ไม่ทรงทราบ
                    พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า “พระองค์ทรงให้ค ามั่นสัญญาไว้หรือว่า ถ้าพระมาลุงกยบุตรมา
                                                          ั
                                                                    ้
            ประพฤติพรหมจรรย์ ในพระองค์ พระองค์จะทรงตอบปญหาเหล่านี ท่านพระมาลุงกยบุตรทูลตอบว่า
            ไม่ทรงให้ค ามั่นสัญญาไว้”
                    ตรัสถามต่อไปว่า “พระมาลุงกยบุตรได้กราบทูลพระองค์ไว้ก่อนหรือว่า ถ้าพระองค์ทรงตอบ
              ั
            ปญหาเหล่านี ตนจะมาประพฤติพรหมจรรย์ในพระองค์” ท่านพระมาลุงกยบุตรทูลตอบว่า “ไม่ได้กราบ
                       ้
            ทูลไว้ก่อน”
                                              ็
                                           ่
                    จึงทรงสรุปว่า “โมฆบุรุษ เมือเปนเช่นนั้น เธอเปนใคร จะมาทวงอะไรกับใคร” ตรัสยืนยันว่า
                                                           ็
            “บุคคลใดกล่าวว่า ถ้าพระองค์ไม่ทรงตอบปญหาเหล่านี ตนจะไม่ประพฤติพรหมจรรย์ในพระองค์
                                                           ้
                                                 ั
            ต่อให้บุคคลนั้นตายไป พระองค์ก็ไม่ทรงตอบ”
   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181